Czy cukier żywi raka?

Problemu cukru w diecie nie można kategoryzować – nie każdy cukier jest od razu „zły”. Nie zapominajmy, że węglowodany o podstawowa grupa składników odżywczych dla ludzkiego organizmu i ich zawartość w diecie zdrowego człowieka powinna wynosić od 45-55%. W jadłospisie diabetyka czy osoby otyłej cukry powinny pokrywać 45% zapotrzebowania na kalorię, ale już pacjent z niewydolnością wątroby – będzie potrzebował ich w diecie aż 65%.

Pojęcie cukry inaczej węglowodany, kryje w sobie ogromną liczbę związków – od sacharozy po błonnik. Ogólnie grupy węglowodanów dzielimy na cukry proste i cukry złożone. To co powinno być w diecie ograniczone (poniżej 10% to cukry proste, reszta węglowodanów złożonych stanowi fundament zdrowej diety. Cukry proste (glukoza, fruktoza, galaktoza, maltoza, laktoza) oraz złożone (sacharoza oraz skrobia) to substancje wszechobecne w pożywieniu i nie jesteśmy w stanie wyeliminować ich zupełnie. Nawet jeśli, ktoś całkowicie usunął z diety biały cukier, słodycze i dżemy, to nadal przyjmuje pewną ilość cukrów prostych z innymi produktami. Cukry proste obecne są choćby w produktach mlecznych, owocach, sokach, miodzie, produktach z białej, rafinowanej mąki (pieczywo, makarony), przetworzonych płatkach śniadaniowych, piwie, warzywach skrobiowych, a nawet w niektórych produktach wędliniarskich czy konserwach rybnych. Wreszcie prawie wszystkie węglowodany złożone i tak ostatecznie rozpadają się do glukozy. Tak wiec zupełnie nie da się „wyrzucić” cukrów z diety i nie jest to potrzebne, ale na pewno cukry proste należy w diecie ograniczać.

Nadmiar cukrów prostych to ogromny ładunek kaloryczny, zazwyczaj bez dodatkowych substancji odżywczych, który nasz organizm zamienia w tłuszcz. A od otyłość to już tylko krok do rozwoju innych chorób: cukrzycy, chorób serca i stawów, a w onkologii otyłość jest kojarzona ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na m.in. raka piersi i trzonu macicy, raka jelita grubego, raka prostaty. W przypadku chorego na chorobę onkologiczną szczególnie trzeba skupić się na właściwym jadłospisie, tak, aby dostarczyć odpowiednią ilość i jakość kalorii, wszystko, we właściwych proporcjach – w kontekście rodzaju i stopnia zaawansowania choroby, rodzaju i etapu leczenia, chorób współistniejących, głównych objawów. Nie można dopuścić, aby pacjent rozwinął niedożywienie, a samodzielne układanie diety na podstawie informacji zawartych w intrenecie zazwyczaj eliminują całe grupy pokarmów, powodując głębokie niedobory makro- i mikroskładników.

Pamiętajmy też o tym, że wszystkie komórki, a przede wszystkim zdrowe potrzebują glukozy jako podstawowego „paliwa” do pozyskiwania energii niezbędnej do życia. Największe zapotrzebowanie w tym zakresie mają komórki nerwowe i krwinki czerwone – bo żyją wyłącznie dzięki glukozie i nie potrafią pozyskiwać energii z innych źródeł. Inne komórki np. serca, mięśni czy przewodu pokarmowego potrafią pozyskiwać glukozę z rozpadu tłuszczy. Komórka nowotworowa również potrzebuje glukozy do swojego metabolizmu. Ale nie oznacza to, że mamy niejako przy okazji „zagłodzić” wszystkie zdrowe komórki organizmu, bo zdrowe układy i narządy warunkują możliwość leczenia onkologicznego i dają potencjał do rekonwalescencji po leczeniu.