Choroba Alzheimera ma wpływ nie tylko na życie chorego, ale też na życie opiekujących się nim osób. W pierwszych dniach po diagnozie na pewno będziecie mieli mnóstwo pytań i wątpliwości, będziecie chcieli dowiedzieć się więcej o samej chorobie i o tym, co Was czeka. Wielu opiekunów odsuwa na dalszy plan swoje potrzeby i skupia się na dbaniu o zmagających się z chorobą najbliższych. Każdy przypadek jest inny, jednak opiekunowie często doświadczają podobnej gamy emocji: od smutku, poprzez frustrację, do nadziei. Często opieka nad chorym nie jest jedynym obowiązkiem zajmujących się nim osób, do tego dochodzi praca, rodzina i inne zajęcia wymagające czasu i energii. Dlatego też tak ważne jest, aby opiekunowie osób z chorobą Alzheimera mieli czas zadbać także i o siebie.

Spis treści:

  1. Nie jesteście sami
  2. Dbanie o siebie
  3. Czas dla siebie
  4. Radzenie sobie ze stresem

Nie jesteście sami

Od początku rozmawiajcie o swoich wątpliwościach i pytaniach z osobą, którą się opiekujecie. Im więcej dowiecie się razem, tym lepiej będziecie oboje przygotowani na przyszłość.

To naturalne, że będziecie przeżywać zarówno wzloty, jak i upadki. Niektórzy opiekunowie mają poczucie winy lub odczuwają złość z powodu choroby najbliższych. Inni doświadczają smutku i poczucia izolacji. Należy jednak pamiętać, że opiekowanie się osobą chorą to nie tylko przykre wydarzenia. Choroba pomaga wielu rodzinom zbliżyć się do siebie i spędzać ze sobą więcej czasu podczas wspólnego dbania o ukochanego pacjenta.

Większość z nas szuka wsparcia u rodziny, przyjaciół i sąsiadów. Przekonacie się o tym, jak wiele osób chce Wam pomóc, musicie się jednak nauczyć przyjmować oferowaną Wam pomoc. Może ona mieć wiele twarzy: niektórzy mogą wyręczać Was pomagając w pracach domowych lub robiąc zakupy, inni mogą zgodzić się spędzić czas z Waszym podopiecznym, gdy wychodzicie z domu lub po prostu być przy Was i słuchać Was, gdy będziecie chcieli z kimś porozmawiać.

Wielu opiekunów uważa, że spotykanie się z innymi opiekunami lub uczestnictwo w dedykowanych grupach wsparcia jest cennym doświadczeniem. Czasem sama świadomość tego, że inni także przechodzili przez to samo może przynieść Wam ulgę i pociechę.

Dbanie o siebie

Zapewniając innym opiekę, nie możemy także zapominać o nas samych. Czasem mamy tendencję do ignorowania własnych potrzeb, ale dbanie o siebie i nasze dobre samopoczucie jest tak samo ważne, jak samopoczucie naszych podopiecznych. Znalezienie chwili dla siebie pomoże Wam lepiej radzić sobie z czekającymi Was obowiązkami i wytrwać na tej trudnej drodze.

Jeżeli jest to absolutnie niemożliwe, pamiętaj choć o tym, aby odpoczywać lub postaraj się robić częstsze przerwy. Może uda Wam się poprosić kogoś z rodziny bądź przyjaciela, aby przejęli raz w tygodniu Wasze obowiązki? W ten sposób uzyskacie wolny wieczór, który będziecie mogli przeznaczyć na zajęcia fitness lub na inne czynności. Będziecie mieli okazję poznać kogoś nowego i oderwać się na chwilę od swoich codziennych zajęć.

Jak radzić sobie z opiniami innych

Chociaż większość osób słyszała o chorobie Alzheimera, to nie zawsze osoby niemające z chorobą bezpośredniej styczności wiedzą, z czym się to wiąże.

Choroba rozwija się stopniowo, dlatego też tak ważne jest, aby opiekunowie i ich podopieczni nie zamykali się w domu, ale cieszyli się życiem i towarzystwem innych. Aby w pełni zrozumieć tę chorobę, zarówno przypadkowo spotkane osoby, jak i czasem nawet członkowie rodziny, będą potrzebowali więcej informacji. Najbliżsi przyjaciele mogą chcieć pomóc Wam udźwignąć emocjonalny ciężar choroby, ale nie zawsze wiedzą, przed jakimi problemami stajecie, jeżeli nie będziecie z nimi o tym rozmawiać.

Nie bójcie się także wyjaśniać zachowań swoich podopiecznych osobom, które spotykacie w miejscach publicznych. Wasi podopieczni wyglądają często na zupełnie zdrowych, dlatego też osoby postronne mogą nie zdawać sobie sprawy, że mają do czynienia z osobą chorą, której zdarza się zapominać imiona rozmówców lub zachowywać się w nietypowy sposób. W takiej sytuacji należy spokojnie wyjaśnić, że Wasz podopieczny cierpi na chorobę Alzheimera, która wpływa na stopniowe pogarszanie się pamięci i ogólnych zdolności do samodzielnego funkcjonowania.

Czas dla siebie

Odpowiedni odpoczynek i spędzanie czasu bez naszego podopiecznego jest również istotne. Oderwanie się od rutyny życia codziennego może pomóc Wam lepiej radzić sobie z wyzwaniami, jakie stawia przed Wami opieka nad chorym.

12 wskazówek dotyczących tego, jak o siebie dbać:

  1. Kup sobie coś nowego.

  2. Słuchaj muzyki.

  3. Spraw sobie przyjemność i zamów jedzenie do domu.

  4. Obejrzyj swój ulubiony program telewizyjny.

  5. Przeczytaj książkę, przejrzyj gazetę.

  6. Pojedź na wakacje.

  7. Przejdź się po sklepach.

  8. Idź do kina albo do teatru.

  9. Zjedz kolację z przyjaciółmi.

  10. Idź ze znajomymi na drinka.

  11. Zapisz się na fitness albo na siłownię.

  12. Znajdź sobie nowe hobby.

Radzenie sobie ze stresem

Wspólny śmiech

Poczucie humoru przydaje się w wielu sytuacjach. Nawet w najtrudniejszych chwilach śmiech ukochanej osoby może nam wszystkim poprawić humor. Niektórym rodzinom pomaga także dzielenie się swoimi doświadczeniami z innymi rodzinami w podobnej sytuacji.

Odpoczynek jest ważny

Najczęstszą przyczyną zmęczenia i wyczerpania jest niedostateczna ilość snu i odpoczynku. Nasze zachowanie może mieć bezpośredni wpływ na osobę, którą się opiekujemy, dlatego gdy czujemy się wypoczęci i szczęśliwi, uczucia te udzielają się naszemu podopiecznemu i pomagają mu radzić sobie z codziennymi wyzwaniami.

Czas dla przyjaciół

Utrzymywanie kontaktów z przyjaciółmi i nawiązywanie nowych przyjaźni to podstawa dobrego samopoczucia. Warto jest mieć kogoś, komu można zaufać i kto może nam służyć wsparciem lub pomocą, dlatego też nie należy zamykać się w sobie. Zdobądź się na to, aby spotykać się ze swoimi przyjaciółmi, pisz e-maile i dzwoń do nich regularnie.

Nie bój się prosić o pomoc

Opieka nad chorym to wyzwanie wymagające dużej wytrzymałości psychicznej i emocjonalnej. Jeżeli znajdujemy się w sytuacji, kiedy opieką zajmuje się głównie jedna osoba, pozostali członkowie rodziny powinni starać się odciążyć ją, kiedy to tylko możliwe. Można się w tej sprawie zwrócić do swojej grupy wsparcia, do rodziny, przyjaciół oraz do pracowników opieki zdrowotnej. Otrzymane wsparcie może polegać na pomocy w opiece nad chorym, udzieleniu wsparcia psychologicznego i emocjonalnego, jak też na ewentualnej pomocy finansowej.

Organizuj i bierz udział w spotkaniach rodzinnych

Spotkania rodzinne to doskonała okazja do omówienia dalszego planu opieki nad naszym podopiecznym. W niektórych rodzinach rozwiązuje się w ten sposób kwestie finansowe lub dzieli się czasem opieki nad chorym. W ten sposób także upewniamy się, że w dbanie o stan pacjenta włączeni są wszyscy i że ciężar opieki nie spada wyłącznie na jedną osobę.

Pobudź swoją kreatywność

Kiedy ostatni raz byliście w muzeum lub śpiewaliście nad pianinem? Zajęcia muzyczne i artystyczne mają bardzo dobry wpływ na osoby z chorobą Alzheimera, stanowią okazję do wspólnego odprężenia się i są świetnym sposobem na spędzanie razem czasu.

Porozmawiaj z osobami, które przechodzą przez to samo, co Ty

Nawiąż kontakt z innymi opiekunami lub dołącz do grupy wsparcia. Możesz tam znaleźć przyjazne środowisko do dzielenia się swoimi zmartwieniami, otrzymać pomocne rady i porozmawiać z osobami, które rozumieją Twoją sytuację. Członkowie takich grup mogą Ci czasem podsunąć pomysły na to, jak radzić sobie z problemami, czasem zaś samo słuchanie osób stawiających czoła podobnym wyzwaniom okazuje się pomocne. Na spotkania uczęszczają ludzie w każdym wieku i ze wszystkich środowisk społecznych: rodzice, dzieci, małżonkowie, opiekunowie, lekarze i pracownicy opieki zdrowotnej.

Zgłoś się po dodatkową pomoc, jeżeli jej potrzebujesz

Każdy z nas jest inny i inaczej radzi sobie z wyzwaniami i problemami. Jeżeli czujesz, że sytuacja zaczyna Cię przerastać, dobrym pomysłem będzie zgłoszenie się do kogoś po radę. Rozmowa z odpowiednio przeszkoloną osobą pomoże Ci zmniejszyć odczuwaną presję i podzielić się z kimś tym, co czujesz i co przeżywasz.