Gdy zapadnie już niełatwa decyzja o przekazaniu osoby chorej na Alzheimera do domu opieki, nadchodzi równie trudny moment przeprowadzki. Sytuacja ta jest zazwyczaj stresująca zarówno dla samego chorego, jak i dla jego opiekuna, dlatego warto się do niej zawczasu odpowiednio przygotować, zarówno pod względem emocjonalnym jak i organizacyjnym.

Przeprowadzka do domu opieki jest trudna pod względem emocjonalnym.

Spis treści:

  1. Jak rozmawiać z chorym na Alzheimera o przeprowadzce i jak go do niej przygotować?
  2. Reakcje chorych na Alzheimera mogą być różne
  3. Regularne odwiedziny są bardzo ważne
  4. Przygotuj się na wiele pytań
  5. Zorganizuj wcześniejsze odwiedziny w domu opieki
  6. Jak radzić sobie z własnymi emocjami?
  7. Jak zorganizować przeprowadzkę osoby chorej na Alzheimera do domu opieki?
  8. Pomocne będzie sporządzenie listy preferencji chorego
  9. Jak zorganizować transport
  10. Początek może być bardzo trudny

Jak rozmawiać z chorym na Alzheimera o przeprowadzce i jak go do niej przygotować?

Jest rzeczą zupełnie naturalną, że przeprowadzka do domu opieki budzi u chorego negatywne emocje: smutek, przygnębienie, lęk przed nieznanym, a nawet bunt. Jest to niewątpliwie moment dla seniora bardzo trudny: musi on opuścić swój dom, w którym spędził zazwyczaj wiele lat życia, przyjazne, dobrze znane otoczenie, sąsiadów i przenieść się w zupełnie obce mu miejsce. Na pewno łatwiej jest pogodzić się z tą sytuacją chorym, którzy sami uczestniczyli w podjęciu decyzji o przeprowadzce do domu opieki i którzy przemyśleli wszystkie „za i przeciw” takiemu rozwiązaniu.

Reakcje chorych na Alzheimera mogą być różne

Niestety, w przypadku osób chorych na Alzheimera sytuacja jest zazwyczaj bardziej skomplikowana: osoby te na pewnym etapie choroby nie są już w stanie podejmować racjonalnych decyzji, a o przeniesieniu do domu opieki musi zadecydować ich rodzina. Chorzy mogą więc mieć z tego powodu poczucie wyrządzanej im krzywdy i porzucenia przez najbliższych. Ich reakcje na wiadomość o przeprowadzce do domu opieki bywają bardzo różne: jedni przyjmują ten fakt ze spokojem, a wręcz z apatią (co nie znaczy, że nie odczuwają niepokoju i smutku), inni mogą reagować przygnębieniem, płaczem, czynieniem wyrzutów opiekunowi a nawet agresją.

W tej niełatwej sytuacji opiekun osoby chorej na Alzheimera powinien wiedzieć jak rozmawiać ze swoim podopiecznym o przeprowadzce do domu opieki i jak go do niej przygotować. Przede wszystkim nie należy przed chorym niczego ukrywać i stawiać go przed faktami dokonanymi. Powinien on zostać jak najszybciej poinformowany o podejmowanych krokach i o dacie przeprowadzki. Może zdarzyć się też tak, że osoba cierpiąca na demencję będzie bardzo szybko zapominać o planowanych przenosinach, dlatego do rozmowy takiej warto wracać nawet codziennie.

Regularne odwiedziny są bardzo ważne

W rozmowach z chorym trzeba przede wszystkim podkreślać, że przeprowadzka do domu opieki nie oznacza porzucenia go przez najbliższych. Dobrze jest zapewnić chorego, że rodzina będzie go regularnie odwiedzała i opiekowała się nim i że zawsze może on liczyć na jej pomoc i wsparcie. Nie składaj jednak obietnic bez pokrycia – jeśli nie będziesz w stanie chorego codziennie odwiedzać w domu opieki, nie obiecuj mu tego. Wyjaśnij, że w nowym miejscu pobytu chory znajdzie bezpieczeństwo, komfortowe warunki, profesjonalną opiekę, dostosowaną do jego potrzeb oraz że będzie miał zapewnioną odpowiednią rehabilitację i terapię, których nie jesteś mu w stanie zapewnić w warunkach domowych.

Podsuń choremu argument, że pozytywną stroną przenosin może być także możliwość przebywania wśród osób w jego wieku, z podobnymi problemami i zainteresowaniami. Powinieneś być jednak przygotowanym, że osoba z zaawansowaną chorobą otępienną nie będzie przyjmowała racjonalnych wyjaśnień – w tym przypadku należy skupić się na uspokajających ją komunikatach i przekazywać informacje w sposób prosty i zrozumiały.

Przygotuj się na wiele pytań

Pamiętaj, że chory ma prawo mieć wiele pytań i wątpliwości związanych z przenosinami do domu opieki. Staraj się więc szczerze i wyczerpująco na nie odpowiadać. Może okazać się, że Twój podopieczny ma pewne obawy, które będziesz mógł poprzez szczerą rozmowę szybko rozwiać, a on dzięki temu poczuje się pewniej. Nie neguj negatywnych emocji chorego, nie odrzucaj jego argumentów, natomiast staraj się pokazywać mu pozytywne strony całej sytuacji.

Zapytaj też podopiecznego, jakie są jego oczekiwania co do nowego miejsca pobytu, czego się obawia, co chciałby ze sobą zabrać, jak często chciałby być odwiedzany przez rodzinę etc. Okazywanie choremu troski i zainteresowania jego potrzebami, a także liczenie się z jego zdaniem są dla niego bardzo ważne – ma on wówczas poczucie, że działamy dla jego dobra, a nie porzucamy go.

Zorganizuj wcześniejsze odwiedziny w domu opieki

Aby ułatwić choremu proces przenosin, najlepiej jest umożliwić mu wcześniejsze odwiedziny w wybranej placówce. Takie wizyty – najlepiej kilkukrotne – pozwolą choremu oswoić się z nowym miejscem pobytu, poznać warunki i zwyczaje panujące w domu opieki, zapoznać się z personelem i zawrzeć pierwsze znajomości z innymi pensjonariuszami. Niektóre domy opieki umożliwiają nawet odbycie kilkudniowego lub kilkutygodniowego „próbnego” pobytu w ich ośrodku – warto skorzystać z takiego rozwiązania. Jeżeli jednak wcześniejsze odwiedziny nie są możliwe (np. ze względu na zły stan zdrowia chorego), możesz pokazać podopiecznemu zdjęcia domu opieki (coraz częściej są one dostępne na stronach internetowych) i opowiedzieć mu dokładnie o panujących w nim warunkach.

Jak radzić sobie z własnymi emocjami?

W obliczu przeprowadzki chorego na Alzheimera do domu opieki, negatywne emocje towarzyszą także jego opiekunowi. Są to najczęściej: smutek, przygnębienie, wyrzuty sumienia, silne poczucie winy, wątpliwości co do słuszności podjętej decyzji. Paradoksalnie, osoby, które przez wiele lat sprawowania opieki nad chorym na Alzheimera odczuwały chroniczne zmęczenie i brak czasu, w pierwszych tygodniach po przeprowadzce swojego podopiecznego mogą odczuwać pustkę i utratę celu w życiu, zaczyna przeszkadzać im bezczynność oraz brak dotychczasowych obowiązków. Należy sobie uświadomić, że tego typu emocje są całkowicie zrozumiałe i towarzyszą większości opiekunów zmuszonych do przekazania członka rodziny do domu opieki.

Masz prawo mieć wątpliwości i odczuwać przygnębienie, jednak nie zadręczaj się poczuciem winy, gdyż to nie służy ani Tobie, ani twojemu podopiecznemu. Nie ulegaj też ewentualnym, nieuzasadnionym, negatywnym opiniom i oskarżeniom o pozostawienie chorego – nikt nie ma prawa w ten sposób Cię oceniać. Pamiętaj, że podejmując decyzję o przekazaniu chorego domu opieki kierowałeś się troską o jego dobro, a nie własną wygodą. Jeśli trudno Ci pogodzić się z sytuacją i własnymi emocjami – szukaj wsparcia u rodziny i przyjaciół. Najlepiej byłoby abyście wspólnie, w rodzinnym gronie ustalili szczegóły związane ze zorganizowaniem przeprowadzki i razem wspierali chorego w trudnych dla niego chwilach. Jeśli w pierwszych tygodniach po przenosinach chorego do domu opieki odczuwasz pustkę i czujesz się niepotrzebny, postaraj się znaleźć sobie nowe zajęcie – najlepiej takie, które będzie sprawiało ci przyjemność i dawało satysfakcję.

Jak zorganizować przeprowadzkę osoby chorej na Alzheimera do domu opieki?

Po dokonaniu wyboru domu opieki dla chorego na Alzheimera, należy podpisać stosowną umowę i wyznaczyć datę przeprowadzki. Większość tego typu placówek przekazuje listę rzeczy, jakie senior powinien ze sobą zabrać. Oprócz ubrań, bielizny, osobistych przyborów toaletowych i środków do pielęgnacji, znajdują się na niej najczęściej także aktualnie zażywane lekarstwa, dokumentacja medyczna i dokumenty (dowód osobisty, legitymacja ubezpieczeniowa, orzeczenie o niepełnosprawności). Należy przy tym dokładnie przeanalizować warunki umowy – jest w niej zazwyczaj dokładnie określone, jakie wyposażenie, leki i środki do pielęgnacji posiada placówka, a jakie musi zapewnić pensjonariuszowi rodzina.

Bardzo ważne jest, aby senior mógł zabrać ze sobą osobiste przedmioty, które są dla niego ważne i dzięki którym będzie mógł łatwiej oswoić nową przestrzeń życiową. Mogą to być zdjęcia rodzinne postawione obok łóżka, ulubiony obraz, bibelot, książki. Istotne znaczenie dla lepszego samopoczucia chorego mogą mieć nawet takie drobiazgi jak własna, domowa pościel, ulubiona poduszka, pled, kubek czy zabrany z domu kwiat w doniczce. Pokoje pensjonariuszy są już na ogół wyposażone w meble, warto jednak zapytać dyrekcję ośrodka, czy istnieje możliwość wstawienia ulubionego fotela czy toaletki chorego. Jeśli chory potrafi posługiwać się telefonem komórkowym, warto go w taki sprzęt wyposażyć – będzie on czuł się znacznie pewniej, mając możliwość stałego kontaktu z rodziną.

Pomocne będzie sporządzenie listy preferencji chorego

Opiekun osoby chorej na Alzheimera powinien też sporządzić listę preferencji swojego podopiecznego. Powinny znaleźć się na niej informacje na temat tego, jak senior lubi spędzać czas, jakie ma zainteresowania, jak wygląda jego dieta (co senior lubi i może jeść, a czego jeść nie powinien), jakie nietypowe zachowania i w jakich sytuacjach wykazuje (np. kiedy chory staje się agresywny, przygnębiony, apatyczny itp.). Tego typu informacje będą stanowiły istotne wskazówki dla personelu mającego opiekować się Twoim podopiecznym w domu opieki.

Jak zorganizować transport

Kwestią wymagającą wcześniejszego przemyślenia i przygotowania jest transport chorego i jego rzeczy osobistych do nowego miejsca zamieszkania. Można w tym celu skorzystać z własnego środka transportu, wynająć firmę przewozową, taksówkę lub skorzystać z transportu oferowanego przez sam dom opieki. W przypadku osób leżących lub z poważną niepełnosprawnością konieczny może okazać się transport medyczny. Dobrze byłoby, gdyby w dniu przeprowadzki towarzyszył Tobie i choremu jeszcze inny członek lub przyjaciel rodziny, który będzie Was wspierał i pomagał w razie potrzeby.

Początek może być bardzo trudny

Pierwsze dni, a nawet tygodnie spędzone w domu opieki mogą być dla Twojego podopiecznego bardzo trudne. W tym okresie powinieneś chorego często odwiedzać (nawet codziennie), okazywać mu dużo troski i uważnie przyglądać się jego kondycji i nastrojowi oraz wysłuchać jego opinii na temat panujących w placówce warunków i zachowań personelu. Na wszelkie niepokojące sygnały ze strony chorego należy natychmiast reagować (zwłaszcza na informacje, że jest on źle traktowany). Musisz jednak wziąć pod uwagę, że chory ze względu na stres i ogólne przygnębienie spowodowane przeprowadzką może być początkowo nadmiernie krytyczny wobec personelu i warunków panujących w nowym miejscu zamieszkania. Dlatego istotne jest obserwowanie przez Ciebie sytuacji oraz szczera rozmowa z dyrekcją domu opieki. Pamiętaj też, że twoje odwiedziny nie powinny zakłócać procesu adaptacji podopiecznego do nowych warunków i dezorganizować pracy personelu placówki. Chory powinien bowiem jak najszybciej włączyć się w codzienne życie w domu opieki, poznać nowych opiekunów i innych pensjonariuszy oraz rozpocząć zajęcia terapeutyczne.

Żródła:

  1. Poradnik dla opiekunów osób dotkniętych chorobą Alzheimera, Wielkopolskie Stowarzyszenie Alzheimerowskie, Poznań 2008

  2. http://www.opiekawniemczech.pl/opieka-osob-starszych/jak-przygotowac-seniora-na-przeprowadzke-do-domu-opieki/

  3. http://pulsmedycyny.pl/4639238,29652,senior-w-domu-opieki

  4. http://www.polskatimes.pl/zdrowie/osoby-starsze-i-niepelnosprawne-opieka/a/trudna-rozmowa-czyli-dom-opieki-oczyma-seniora,9888634/

  5. https://slowoseniora.pl/przeprowadzka-seniora-o-czym-pamietac/